හිත නැවතුනු සිතුවිලි

ඒ එක්දාස් නමසිය හැට එකේ අප්‍රේල් මාසේ තුන් වෙනිදා.මම හිටියේ ඉස්සරහ පිල ළඟ තිබ්බ හාන්සි පුටුවට මෙහා පැත්තේ පොඩි වේවැල් පුටුවක ඉඳගෙන.උදේ නමයට විතර පටන් ගත්ත වැස්ස දැන් හතර උනත් තාම තියෙනවා.අඩු වෙනවා වැඩි වෙනවා.ඒත් නැත්තටම නැති උනේ නෑ පටන් ගත්ත වෙලේ ඉඳන් පොඩ්ඩකටවත්.මම ගේ ඇතුලට ගියේ බීඩි ටික ඔතන්ඩ බඩු ටික ගේන්න.එහෙන් මෙහෙන් ඇඳුම් මහලයි, වත්ත පල්ලෙහා හිටෝපූ මඤ්ඤොක්ක, පළා වගේ ඒවා විකුණලයි හම්බ වෙන සල්ලි ටික අතේ ගෑවෙන්ඩත් මදි හින්දා තමා මායි සුමනයි දෙන්නම බීඩි ඔතන රස්සාව පටන් ගත්තේ ගිය මාසේ ඉඳන්.ඒකෙනුත් මහලොකු සල්ලියක් හම්බෙන්නෑ තමා.ඒත් යන්තන් පිරිමහ ගැත්තෑකි. මන් ආයේ ආවේ දුම්කොළ ටින් එකයි තව පෙට්ටියකුයි අතේ තියාගෙන.දෙකම තිබ්බේ හෙප්පුව තියන උස බංකුව උඩින්. වැඩ ටික පටන් ගන්න කලින් පිල කෙලවරටම වෙලා මිදුලේ පිරිලා තියෙන වතුර ටික බලන්න හිතුනා මට. සාගරයක් වගේ. ඒත් බොරම බොර පාටයි. සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ වැස්ස හින්දා වෙන්න ඇති ඒ තරම්ම බොර. මිදුලෙ මැද්දෙ එකතු වෙන වතුර අයිනකින් පහලට බැහැලා යනවා වෙල දිහාවට. ඒ තරම් දුර පෙනුනෙ නැතත් තණකොල ගොල්ලෙන් හැංගිලා යන වතුර ටික යන්නෙ ඒ දිහාටම තමා කියලයි මට හිතුනෙ.